Voor de verandering zette niet een boek, maar de naam van de schrijver van het boek me op het verkeerde been. Derwent Christmas is, op z'n zachtst gezegd, niet de meest typische schrijversnaam. In mijn onkunde, waarvoor ik me niet schaam deze publiekelijk te etaleren, dacht ik nog even dat 'Volmaakte Verdwijning' de Nederlandstige vertaling betrof van een voor mij onbekende Engelstalige schrijver. Toen die misvatting was rechtgezet, ging ik er tenminste vanuit dat het een pseudoniem betrof. Quod non! Derwent Christmas is geen pseudoniem maar de echte naam van de medeoprichter van het literaire tijdschrift Tzum, de voormalig stadsdichter van Leeuwarden die op dit moment werkzaam is in het onderwijs. In een interview met hem dat ik vond, werd uiteraard ook de vraag gesteld of niet beter een pseudoniem kon nemen om bovenstaande misvatting tegen te gaan. Na de vraag waarschijnlijk bij ieder interview al beantwoord te hebben, komt hij met een mooi antwoord: 'Derwent Christmas is wel goed. Heeft hetzelfde ritme als Gerard Reve en Harry Mulisch'.
'Volmaakte Verdwijning' is de tweede roman van Christmas en gaat over de succesvolle illusionist Wilfred Visser (pseudoniem Will Freedom) die afscheid wil nemen van zijn assistente, Paulette, die al vanaf het begin samen met hem zijn carrière heeft opgebouwd. Voor hij de kans krijgt om dit te doen, verdwijnt Paulette bij zijn laatste truc. Het publiek en de pers denkt dat dit een stunt is om de ietwat inzakkende carrière van Freedom nieuw leven in te blazen, maar Paulette is echt weg. Daarbij is Visser minder bezorgd om Paulette dan om het feit hoe ze heeft kunnen verdwijnen. Hoe kan een simpele assistente hem voor gek houden zonder dat hij het kan doorgronden? Uiteindelijk komt ook de politie informeren over de verdwijning en neemt het verhaal een andere wending. Daarbij blijkt uiteindelijk dat niets is wat het op het eerste gezicht lijkt. Parallel aan deze verhaallijn wordt de eerste ontmoeting van Paulette en Visser verteld, tevens het begin van zijn imposante carrière als illusionist. De tweelingzus van Paulette, Mirianda, maakt hierbij ook haar opwachting, net als Nolan, de oom van Visser, die Visser op het illustionistenpad helpt zijn eerste stappen te zetten.
Het boek is spannend en erg vlot geschreven: je vliegt er zo doorheen. Het is lang geleden dat ik een zo'n prettige spannende Nederlandstalige roman heb gelezen. Wellicht leidt het ook tot de aankoop van de debuutroman van Christmas: Twee Tranen. Het boek begint met een dankwoord aan Hans Klok. Ik hoop overigens dat deze dank zich richt op zijn hulp bij het informeren van Christmas over het werkzame deel van het illusionistenleven. Visser komt, in dit boek verteld vanuit het ik-perspectief van Visser, er niet best vanaf. Ik hoop voor Klok dat hij in het echt sympathieker is dan Visser. Visser is een gevoelloze zak die mensen vooral als gebruiksvoorwerpen ziet teneinde zijn carrière verder te brengen. Hij heeft er geen enkele moeite mee zijn ouders en oom, die hem helpen bij zijn carrière, te passeren ten gunste van zichzelf. Hetzelfde geldt voor Paulette en Mirianda: zij moeten alles voor hem opgeven zonder dat hij aan hun welvaren denkt. Dit gebrek aan omgevingssensiviteit breekt Visser uiteindelijk op en hangt samen met de verdwijntruc die Paulette met hem uithaalt. Tevens is duidelijk dat Visser ook met zichzelf overhoop ligt: tussen de regels door wordt subtiel duidelijk gemaakt dat Visser eigenlijk homo is, maar daar nog nooit voor uit is gekomen. Het einde van het boek geeft een glimmer van een mogelijk gelukkige toekomst voor Visser, maar vast staat het niet.
Om de naam van de schrijver maar te misbruiken voor een afsluitende grap: 'Christmas came early' met dit literaire cadeautje!
Reacties
Een reactie posten