Beethoven: Vioolconcert
Berlioz: Symphonie Fantastique
James Ehnes (viool)
Claus Peter Flor, Residentie Orkest
Dr. Anton Philipszaal, Den Haag
Terwijl de terrasjes in Den Haag vol zaten en de zon volop scheen, vulde vanmiddag de Dr. Anton Philipszaal zich voor het Residentie Orkest. Ditmaal onder de Duitse dirigent Claus Peter Flor en met de Canadese violist James Ehnes. Op de lessenaar: de onweerstaanbare Romantische combinatie van het Vioolconcert van Ludwig van Beethoven (1770-1827) en de Symphonie Fantastique van Hector Berlioz (1803-1869).
Flor is geen onbekende voor het Residentie Orkest aangezien hij de afgelopen jaren ieder seizoen een aantal gastoptredens verzorgt. Zo hoorde ik hem een aantal jaren geleden al met een volledig Wagner-programma en vorig jaar nog met een sublieme uitvoering van Ein Deutsches Requiem van Brahms (recensie hier). James Ehnes is inmiddels een 'rising star' met steeds meer aandacht voor zijn opnames en optredens. De reden dat ik een kaartje voor dit concert kocht, was niet alleen de combinatie van Beethoven en Berlioz, maar vooral de combinatie van Flor en Ehnes. Bijna twee jaar geleden was ik, tijdens een vakantie in Texas (tip!), in Dallas bij het Dallas Symphony Orchestra waar Flor en Ehnes optraden met de 'Scottish Fantasy' van Bruch, 'The Wooddove' van Dvorak en de Symfonie in D van Franck. Een prachtig concert in een mooie concertzaal, de Meyerson Symphony Hall, in het culturele hart van Dallas: het Dallas Arts District. Particulier gefinancierd dankzij een ander belastingstelsel met nadruk op individuele liefdadigheid. Jaap van Zweden zwaait overigens al een tijdje de scepter in Dallas en ze zijn lyrisch over hem. Helaas voor Flor die het in de eindronde af moest leggen tegen Van Zweden om chef-dirigent in Dallas te worden.
In Dallas viel al op dat Flor en Ehnes goed op elkaar zijn ingespeeld en in Den Haag was het niet anders. Voor de pauze volgde een prachtige, nauwgezette en lyrische uitvoering van misschien wel het meest bekende vioolconcert, dat van Ludwig van Beethoven. Duidelijk is ook dat Ehnes een erg goede violist is die zonder dramatiek zijn instrument volledig tot z'n recht laat komen. Gekoppeld aan een goede begeleiding door het Residentie Orkest onder Flor met een perfecte balans en vooral zeer gearticuleerd spel, alles was te horen, leidde dit tot een pracht uitvoering die terecht grote bijval oogstte van het publiek. Ehnes is een talent om naar uit te zien, we zullen nog veel van hem horen de komende jaren.
Na de pauze was het de beurt aan 'alleen' Flor. Het vreemde aan Flor is dat hij een zeer gewaardeerde dirigent is, die zijn vak heeft geleerd bij de ideale leerschool: de vele regionale orkesten die Duitsland rijk is. Met de Bamberger Symphoniker maakte hij prachtige opnames van de ouvertures en symfonieën van Mendelssohn. Toch is deze echte Kapellmeister nooit wereldwijd doorgebroken, maar is hij bij veel goede orkesten regelmatig te horen. Gezien de warmte tussen hem en het Residentie Orkest zal dat voor de orkesten die te maken hebben met de sympathieke Flor zeker geen straf zijn. Op de lessenaar stond de eerste symfonie van Hector Berlioz geschreven toen hij slechts 27 jaar was. Opvallend daarbij is dat deze symfonie, maar een paar jaar van Beethoven verwijderd, al zo anders is dan het magnum opus dat de symfonieën van Beethoven zijn. De 'Symphonie Fantastique' heeft overigens een verhaal dat door de Rough Guide to Classical Music wordt omschreven als: ''Mythologizing Berlioz's neurotic obsession with Harriet Smithson, the "plot" of the Symphonie Fantastique is an opium-induced phantasmagoria, in which the hero imagines the torrid progress of a love affair that ends ultimately in his execution for the murder of his lover.'' En dat is te horen ook in deze ultieme expressie van de symfonie als representant van de Romantiek. De uitvoering van Flor liet daarbij niets te wensen over. Wederom was er sprake van een lyrische, maar vooral goed gearticuleerde (lees: precies gespeelde) uitvoering waar de verschillende stemmingen van het werk, van feeëriek (mooie inbreng van de harpen) via 'whimsical' (via de klarinet) tot grotesk, perfect tot uiting kwamen. Zeker de laatste twee delen, 'Marche au supplice' en 'Song d'une nuit du Sabbat' werden spectaculair uitgevoerd door het Residentie Orkest waarbij Flor nadrukkelijk de hoofdrol gaf aan het koper en het slagwerk dat de zaal er terecht stil van en daarna laaiend enthousiast over werd.
De zon scheen niet alleen buiten, maar zeker ook in de Dr. Anton Philipszaal. Moge Flor en Ehnes nog maar vaak naar Den Haag komen!
Reacties
Een reactie posten