Met De Onvoltooide schetst Yasmine Allas een allesbehalve doorsnee liefdesverhaal dat meer vragen oproept dan beantwoordt.
Een liefdesverhaal over een man en een vrouw met botsende karakters. Zo kan de nieuwste roman van Yasmine Allas, De Onvoltooide,
(uitgekomen in februari van dit jaar) simpel samengevat worden. En dat
is eigenlijk te simpel omdat dit ogenschijnlijke doorsnee
liefdesverhaal alles doet, behalve de bekende weg volgen.
In De Onvoltooide volgen we Victor die na een liefdesnacht
met Hanna 'in het ongerede' is geraakt. Terwijl Hanna nabij is,
vertellen de onsamenhangende gedachten van Victor het voorafgegane
verhaal van de onmogelijke liefde van Victor en Hanna (‘Bloesemtak’,
zoals hij haar noemt). Een relatie tussen een tandarts van middelbare
leeftijd met een verstoorde liefdeloze jeugd en de impulsieve en bij
tijd en wijle ‘gekke’ Hanna die gevormd is door de geschiedenis van
haar familie.
We volgen Victor vanaf het einde van de nacht tot en met de volgende
dag. Daarbij vindt weinig actie plaats, want hij komt zijn huis niet uit
en verlaat slechts sporadisch de plek waar hij de liefde bedreef met
Hanna: zijn slaapkamer. De gedachten van Victor geven het verhaal jeu,
want deze werpen licht op de buitengewone, zesjarige liefdesrelatie en
de levensgeschiedenissen van Hanna en Victor.
Via de gedachten van de verteller ontwikkelt zich voor de lezer een
onstuimige relatie die nimmer in balans is geweest. Hanna bepaalt de
snelheid en invulling van de relatie en onthoudt Victor lange tijd ‘de
daad’ die juist voor hem de definitieve onderkenning van zijn liefde
inhoudt. Langzamerhand krijgt ook Hanna een stem via de gedachten van
Victor.
Daar waar Victor is behept met een familiegeschiedenis zonder liefde,
die fnuikend is voor zijn emotionele ontwikkeling op latere leeftijd,
lijkt de vreemde wijze waarop Hanna hun relatie inricht een gevolg van
een verinnerlijkte clash of cultures. Hoewel ze uit de
Islamitische wereld voortkomt (wellicht Somalië, het land van oorsprong
van Yasmina Allas?), is zij juist gevormd door haar zeer particuliere
familiegeschiedenis waar emotie en impulsiviteit een grotere rol spelen
dan gebruikelijk in een schaamtecultuur.
Allas weet op overtuigende wijze deze relatie via de gedachten van
Victor vorm te geven waarbij zij overigens meer vragen voor de lezer
oproept dan vragen beantwoordt. Want wat de status van Hanna is na de
liefdesnacht waar we in het begin kennis van namen, blijft het hele boek
onduidelijk. Daarbij bouwt de schrijfster de spanning op. Wat in het
begin nog onschuldige uitingen lijken van typische relatieproblemen
nemen al snel een wat meer sinistere wending, culminerend in een wel erg
atypische aanvaring tussen Victor en Hanna aan de oever van, en ín het
Italiaanse Comomeer. De botsing doet begrip opbrengen voor zowel de
positie van Victor als die van Hanna, maar maakt bovenal duidelijk dat
dit verhaal nooit goed kan eindigen. De liefde zal altijd onvolmaakt en
onvoltooid blijven.
Door veel te suggereren maar nooit te bevestigen zorgt Allas ervoor
dat bepaalde elementen in het verhaal in de fantasie van de lezer, al
naar gelang de herkenbaarheid ervan, tot de meest kwalijke proporties
opgeblazen kunnen worden. De lezer die graag bij het omslaan van de
laatste pagina closure ondervindt, moet dit boek mijden. Want
echte antwoorden geeft Allas niet, zoals de titel natuurlijk al deed
vermoeden, zeker niet wanneer in ogenschouw wordt genomen dat het
verhaal is gebaseerd op de gedachten van een niet erg geestelijk
stabiele Victor.
De lezer die van levenstwijfel en verwarring houdt, komt – in tegenstelling tot de hoofdpersonen uit dit boek – bij De Onvoltooide zonder meer aan zijn of haar trekken.
Deze recensie is ook gepubliceerd op Het Goede Leven, het culturele katern van De Dagelijkse Standaard.
Naast mijn eigen FerdiBlog recenseer ik regelmatig o.a. boeken en
concerten op Het Goede Leven en geef ik mijn opinie over actuele
(cultuur)politiek.
Reacties
Een reactie posten