Met Echoes from the Dead betreden
liefhebbers van Scandinavische misdaadseries wederom een desolate wereld
overschaduwd door een mysterieuze verdwijning.
Het behoeft geen enkele
introductie meer dat sinds de hype rondom The
Killing alles wat enigszins Scandinavisch klinkt gretige aftrek vindt
buiten Scandinavië. Nederland doet volop aan die hype mee en gezien de
kwaliteit van de twee vervolgseizoenen van The
Killing, het succes van de Millennium-trilogie,
The Bridge en Borgen – de politieke tak van de Scandinavische succesformule – is
dat ook niet verwonderlijk. Gevolg is dat het aanbod van Scandinavische series
en films nog nooit zo groot geweest is in Nederland en elke nieuwe uitgave het
moeilijker zal hebben om zich te bewijzen.
Desolaat
Veel van de Scandinavische
succesnummers zijn gebaseerd op evenzo populaire misdaadromans. Met Echoes from the Dead is het boek Skumtimmen (Schemeruur) van de Zweedse
schrijver Johan Theorin (1963) verfilmd. Een blik op enkele recensies van dit
boek uit 2008 leert dat het werk van Theorin wordt gewaardeerd en onderdeel is
van een vierluik van misdaadromans die allemaal gesitueerd zijn op het Zweedse
eiland Öland in de Oostzee. Een perfecte locatie voor een misdaadroman en al
helemaal voor een Scandinavische misdaadfilm. Want Öland is een typisch
zomereiland dat in de andere seizoenen verlaten is en daarmee een prachtig
desolate backdrop voor een
mysterieuze verdwijning. Want vrolijkheid en gezelligheid is niet wat je in een
gemiddelde Scandinavische serie of film zult tegenkomen. De rauwe en grauwe
werkelijkheid des te meer.
Vader en dochter op onderzoek
In 1973 is de vijfjarige Jens
Davidsson de mist in gelopen in een steppenachtig gebied dat Alvaret heet.
Sindsdien is taal noch teken van hem vernomen en is zijn moeder Julia radeloos
achter gebleven. De verdwijning heeft gezorgd voor een verwijdering tussen haar
en haar vader Gerlof die zijn kleinkind Jens achterliet bij zijn bijna-blinde
vrouw terwijl hij op Jens had moeten letten. Twintig jaar later is de relatie
tussen Julia en haar vader nog steeds moeizaam, maar keert ze terug naar Öland
om het huis van haar vader te ontruimen na de dood van haar moeder en zijn verhuizing
naar een bejaardenhuis. Julia en haar vader worden geconfronteerd met de dood
van een vriend van Gerlof die samen met hem altijd onderzoek is blijven doen
naar de verdwijning van Jens. Niet lang daarna ontvangt Gerlof via de post één
van de sandaaltjes die Jens de bewuste dag van zijn verdwijning aan had en
worden vader en dochter opnieuw geconfronteerd met de verdwijning van hun zoon
en kleinzoon en besluiten ze op onderzoek te gaan.
Schemeruur
De oorspronkelijk titel
‘Schemeruur’ wijst op de traditie in Öland om bij het moment van schemering
enge verhalen te vertellen. Een traditie die overigens in de film niet
(expliciet) voorkomt, maar in het boek wel. Een van die verhalen is het
hardnekkige gerucht dat een seriemoordenaar – Nils Kant – kort na de Tweede
Wereldoorlog Öland ontvlucht is, maar zou zijn teruggekeerd en her en der nog
gesignaleerd. Gerlof is ervan overtuigd dat Kant – bij zijn terugkeer –
verantwoordelijk is voor de verdwijning van Jens. De zoektocht van Julia en
Gerlof wordt daardoor een zoektocht door de tijd waarbij je als kijken niet
alleen Julia en Gerlof in hun tijd (1993!) volgt, maar ook gebeurtenissen ziet
uit 1973 – het jaar dat Jens verdween – en delen van het leven van Nils Kant
net na de Tweede Wereldoorlog en in zijn ballingoord Havana in de jaren zestig.
In de bekende duur van dit soort
Scandinavische misdaadfilms (ruim 90 minuten) wordt het mysterie stukje bij
beetje uit de doeken gedaan en is de waarheid natuurlijk immer anders en
schokkender dan je zou denken. Hoewel naar de smaak van deze recensent de
finale plot twist iets te vroeg
inzichtelijk is, is Echoes from the Dead een
vakkundige verfilming die daadwerkelijk enige kriebels bij het kijken
veroorzaakt. De liefhebber van Scandi-crime
kan met een gerust hart Echoes from the
Dead kijken.
De trailer van 'Echoes from the Dead':
‘Skumtimmen’ (Schemeruur) is de verfilming van het gelijknamige boek
van de Zweedse schrijver Johan Theorin en in Nederland door Lumière uitgegeven
onder de internationale titel ‘Echoes from the Dead’ en sinds 25 maart jl. te
koop. Bestellen kan hier.
Deze recensie is ook gepubliceerd op Het Goede Leven, het culturele katern van De Dagelijkse Standaard. Naast mijn eigen FerdiBlog recenseer ik regelmatig o.a. boeken en concerten op Het Goede Leven en geef ik mijn opinie over actuele cultuurpolitiek.
Reacties
Een reactie posten