Nederlands Dans Theater
Strike Root
Walerski: Chamber (2012)
Goecke: Thin Skin (2015)
León & Lightfoot: Safe as Houses (2001)
Nederlands Dans Theater 1
Lucent Danstheater, Den Haag
Strike Root toont het artistieke talent dat verbonden is aan het Nederlands Dans Theater. En hoewel Walerski en Goecke zonder meer goed werk afleveren blijft het duo León & Lightfoot domineren.
De kwaliteit van het Nederlands Dans Theater is evident en behoeft geen nadere toelichting. Onder leiding van artistiek directeur Paul Lightfoot maar vooral door de choreografie van Lightfoot en zijn artistieke pendant Sol León weet het NDT telkens weer te verrassen. Maar ook in de eigen gelederen broeit het. Eén van de meest kenmerkende dansers van het NDT, Medhi Walerski (1979), liet in 2012 met Chamber zien dat niet alleen het dansen hem goed afgaat, maar dat hij ook talent voor choreografie heeft. Met het voor Strike Root hernomen Chamber brengt Walerski een ode aan Le Sacre du Printemps. Op muziek van Igor Stravinsky en een choreografie van Vaslav Nijinksy veroorzaakten zijn met de première van de Sacre een ware rel in Parijs. Voor zijn ode is Walerski de samenwerking aangegaan met de componist Joby Talbot die al eerder originele muziek schreef voor het ballet Alice's Adventures in Wonderland dat al snel is uitgegroeid tot een geliefde klassieker. Bij Chamber echter geen sprookjesachtige gezelligheid: de rauwe interactie tussen individu en groep waar (offer)rituelen centraal staan wenkt nadrukkelijk naar de oerkracht waar ook de Sacre op gebaseerd is. In 2012 zag ik Chamber al eens toen het in première ging als onderdeel van de viering van het vijfentwintig jarige jubileum van de theaters aan het Spuiplein en was toen zonder meer onder de indruk. Ruim twee jaar later is de combinatie van de donkere en sinistere muziek van Talbot in combinatie met de choreografie van Walerski nog steeds krachtig. Niet te onderschatten onderdeel hiervan is het uitmuntende gebruik van het licht en een decor bestaande uit deuren dat de oerkracht verder onderstreept. Het is wat dat betreft jammer dat Walerski sindsdien geen vervolg aan dit succes heeft gegeven, want net als dansen heeft hij zeker talent voor (theatrale) choreografie.
Licht geraakt
Sinds vorig seizoen is Marco Goecke (1972) associate choreograaf van het NDT. Met Thin Skin heeft het NDT daarmee een wereldpremière in huis. In tegenstelling tot Walerski en León & Lightfoot legt Goecke de focus op individuele dansers en is licht en decor ook tot een minimum teruggebracht om die focus extra te versterken. Voor Thin Skin haalt Goecke zijn inspiratie uit het werk van The Godmother of Punk Patti Smith. Het werk van Patti Smith (1946) is een acquired taste dus het kan zo maar zijn dat een half uur Patti voor sommigen wat aan de lange kant is. De combinatie van de surrealistische choreografie waarbij waanzin in beweging vooral het doel van Goecke lijkt, werkt overigens niet verkeerd. Deze technisch uitdagende choreografie werd - zoals inmiddels verwacht mag worden - uitstekend uitgevoerd door de dansers van NDT 1. De choreografie zou makkelijk onder de (dunne!) huid moeten kruipen, maar dat was - althans bij ondergetekende - helaas niet geheel het geval. Deze combinatie van muziek, choreografie en decor is zonder meer goed, maar mist nog dat speciale.
Nog steeds heer en meester
Strike Root eindigt - hoe kan het ook anders - met het artistieke duo dat het NDT al zoveel succes heeft laten vieren: Safe as Houses León & Lightfoot. Hoewel Safe as Houses al in 2001 in première is gegaan en daarmee valt te kwalificeren als 'oud gebakje', is het een gebakje dat nog steeds smaakt. Lezers van deze blog zullen niet verbaasd zijn omdat het werk van León & Lightfoot mij zelden onberoerd laat. Ook hier weet het duo met hun kenmerkende choreografie een brug te slaan naar een inventief decor waarbij een muur als klokwijzer continue zijn rondes maakt en daarmee de dansers voortstuwt op de muziek van Bach.
Dit alles maakt Safe as Houses een fijn slotstuk van de trilogie van Strike Root. Een trilogie waar vooral Walerski laat zien de potentie in zich te hebben om León & Lightfoot naar de kroon te steken. Maar ook een trilogie waar alles zonder meer op zijn plaats valt, maar de wow!-factor van eerdere programma's niet losmaakt, zonder dat dit een reflectie op de kwaliteit is.
Oordeel FerdiBlog: ****
'Strike Root' van het NDT is op 28 januari 2015 in première gegaan en toert tot en met 28 februari door heel Nederland. Klik hier voor meer informatie. Deze recensie is op basis van de uitvoering op 31 januari 2015 te Den Haag.
Reacties
Een reactie posten