'The Bridge' is (gelukkig) weer terug!

Saga is terug! Fans van Scandinavische misdaadseries weten dan genoeg en zullen ongetwijfeld het derde seizoen van The Bridge in een orgie van binge-viewing tot zich hebben genomen. En dat zal geen straf zijn geweest, want hoewel Saga het ditmaal moet stellen zonder haar partner Martin weet The Bridge 3 de kern van het succes trouw te blijven, maar tegelijkertijd een nieuwe richting op te gaan. Verplicht kijkmateriaal voor een ieder die ook maar een beetje van misdaadseries houdt, maar voor wie het nieuwe jaar vrolijk wil beginnen is een betere aftrap denkbaar… 

Na het succes van Wallander en met name The Killing bleek in 2011 de Zweeds-Deense coproductie The Bridge de volgende internationale hitserie uit Scandinavië. Door een lijk gevonden op de Sontbrug en daarmee precies op de grens tussen Zweden en Denemarken vormden de Zweedse inspecteur Saga Norén (een geweldige Sofia Helin)en haar Deense evenknie Martin Rohde een onwaarschijnlijk team van een womanizer en de autistische Saga wiens bijzondere karaktertrekken het onaangepaste karakter van Sarah Lund uit The Killing – toch ook geen makkelijke tante – laat verbleken. Aan dit bijzondere duo de taak om in tien afleveringen een almaar uitdijend complot met bijbehorende bodycount te ontrafelen. Een complot dat ook de nodige persoonlijke gevolgen had voor met name Martin. In het tweede seizoen ging The Bridge op dezelfde voet verder waarbij een nieuw mysterie tot de bodem moest worden uitgezocht, waarbij de serie in mineur eindigde omdat Martin het recht in eigen handen nam. Met Martin in de gevangenis was het de grote vraag hoe het duo van Saga en Martin opnieuw bij elkaar gebracht kon worden voor een derde seizoen. 

De nieuwe Martin

Het beantwoorden van die vraag bleek voor de schrijvers van The Bridge geen probleem, maar wel voor Kim Bodnia die Martin gestalte geeft. Het verschil van inzicht hierover betekent dat Martin in de wereld van The Bridge nog steeds in de gevangenis zit. Dit bleek onvoorzien aangezien de verhaallijn al zo goed als rond was met de terugkeer van Martin daarin verwerkt. Een serie op zo’n cruciaal punt herschrijven en tegelijkertijd vasthouden aan het oorspronkelijke idee is normaliter vragen om moeilijkheden, los nog van de vraag hoe The Bridge zich ontwikkelt met alleen Saga in de hoofdrol. Ondanks deze moeizame start is The Bridge 3 een waardig en vooral spannend vervolg op de eerdere seizoenen. Sterker nog: het gedwongen afscheid van Martin geeft de serie nieuwe dynamiek doordat Saga de onbetwiste hoofdpersoon is geworden. Daarbij is – in tegenstelling tot de eerdere seizoenen – een groter palet aan (interessante) personages onderdeel van de verhaallijn. Niet alleen is er sprake van meer personages, maar ze worden pas gaandeweg de serie geïntroduceerd waardoor de eerste helft van de afleveringen telkens nieuwe karakters opduiken met verhaallijnen die – op het eerste gezicht – niets met de centrale misdaad te maken lijken te hebben. Want natuurlijk staat een misdaad centraal: ditmaal de gruwelijk geënsceneerde moord op een lesbische genderactivist in een macaber gezinstableau. Dit blijkt de start van een onderzoek door Saga die wederom een team moet vormen met een Deense evenknie aangezien ook deze misdaad grensoverschrijdend is. Een eerste teaming met een vrouwelijke collega verloopt dramatisch, maar met de intrede van Henrik (Thure Lindhardt) is een nieuwe Martin tot het pantheon van The Bridge toegetreden. Een personage dat – net als Saga – de nodige bagage heeft en daarmee een extra dimensie geeft aan de serie. 

Deprimerend

Het is al eerder door mij en vele anderen opgemerkt: Scandinavische misdaadseries zijn in de regel donker van aard en zijn niet van de happy ends. The Bridge 3 is hier geen uitzondering op. De macabere moordenaar blijft lange tijd Saga en Henrik een stap voor en zaait als een criminele mastermind dood en verderf en lijkt te beschikken over oneindige creativiteit, intelligentie en middelen. Dit doet soms een beetje afbreuk aan het realistische karakter van de serie, maar is tegelijkertijd de kern van verslavende misdaadseries: de moordenaar heeft bijna bovennatuurlijke gaven waardoor de nieuwsgierigheid naar de ontrafeling van het mysterie des te groter wordt. Daar komt het tragische achtergrondverhaal van Henrik en de moeizame emotionele geschiedenis van Saga – die de hoofdrol opeist door de plotselinge terugkeer van haar moeder – nog eens bovenop. Voor kijkers met een enigszins gedeprimeerde aard is The Bridge 3 misschien niet de beste start van het jaar, want vrolijk is het allemaal niet. Maar je blijft kijken want door de nieuwe verwikkelingen rondom Saga, de centrale misdaad zelf, maar ook de overvloed aan personages en verhaallijnen verkeer je als kijker in de een continue zucht naar de achtergrond van dit alles. En uiteindelijk valt alles – zoals immer bij The Bridge – netjes op z’n plek. Kritische noot daarbij is wel dat juist het grote aantal personages er ook voor zorgt dat sommige karakters niet (meer) uitgediept worden tegen het einde van de serie waardoor een gevoel van losse eindjes kan ontstaan. Eén los einde is daarbij overigens zeer welkom aangezien deze er alle aanleiding toe geeft dat het na drie seizoenen nog niet gedaan is met The Bridge en dat een vierde seizoen zonder meer voor de hand ligt. De sage van Saga kan dus onverminderd door. 

Oordeel FerdiBlog: ****½

‘The Bridge 3’ is sinds december verkrijgbaar op zowel DVD als Blu Ray en wordt uitgegeven door Lumière. Bestellen kan hier. Deze recensie is ook verschenen bij online nieuwsmagazine Jalta.