Schumann: Symfonie Nr. 4
Brahms: Piano Concert Nr. 2
Emanuel Ax
Rotterdams Philharmonisch Orkest, Robin Ticciati
Rotterdams Philharmonisch Orkest, Robin Ticciati
De Doelen, Rotterdam
De titel van het concert van het Rotterdams Philharmonisch Orkest van 8 april 2011 was niet voor niets 'Emanuel Ax speelt Brahms'. Zonder twijfel was het programma na de pauze het absolute hoogtepunt. Echter toch nog wat woorden over het programma voor de pauze. Met enige scepsis zag ik de jonge Robin Ticciati (1983) het podium opkomen. 'The Boy with a Baton' zoals een lyrisch portret in de Evening Standard van deze Britse Gustavo Dudamel met Italiaanse roots was getiteld. En ondanks zijn wat slungelachtige, tegen het wufterige aan, wijze van dirigeren had hij er de wind bij de Rotterdammers goed onder. Dat resulteerde in een vierde symfonie van Schumann die lekker fris en afgestoft klonk. Mooie overgangen en zuiver spel domineerden. Nu ben ikzelf geen enorme fan van Schumann. Heb maar weinig van zijn werk op cd en luister er nog minder naar, maar in de aanloop naar dit concert heb ik de benchmark-opname van deze symfonie door het Orchestre Révolutionnaire et Romantique onder John Eliot Gardiner geluisterd. Ondanks dit vergelijkingsmateriaal stelde Ticciati niet teleur! Overigens lijkt het tegenwoordig gebruik om ook voor de pauze een staande ovatie te geven. Een avondje uit met een concert heeft dit schijnbaar nodig. Ik vraag me dan wel eens af hoe je blijk kunt geven van een echt zeldzaam goed gespeeld concert waar alles klopt?
Na de pauze was het de beurt aan Emanuel Ax. Deze eminente Amerikaanse pianist liet zijn kunnen met het tweede piano concert van Brahms goed horen. Dit piano concert is door Brahms gecomponeerd na zijn derde symfonie. Met andere woorden een laat werk: Brahms heeft het lang niet aangedurfd om symfonieën te schrijven. Hij was bang niet in de schaduw te kunnen staan van Beethoven. Gelukkig heeft hij zich over die angst kunnen zetten, anders hadden we prachtige werken zoals de onnavolgbare vierde symfonie moeten missen. En dat geldt ook voor zijn tweede piano concert. Dit lange piano concert is een prachtig samenspel tussen orkest en piano met name in het sprankelende en energieke tweede en het prachtige derde deel. Ax, uitstekend begeleid door het Rotterdams Philharmonisch onder Ticciati, gaf duidelijk zijn visitekaartje af met prachtig spel én samenspel. Dit optreden werd dan ook terecht met een staande ovatie beloond!
Reacties
Een reactie posten