© Los Angeles Times
Bjarnason: Blow bright (wereldpremière)
Rachmaninoff: Pianoconcert Nr. 3
Stravinsky: Petrushka
Yuja Wang (piano)
Gustavo Dudamel, Los Angeles Philharmonic
Walt Disney Concert Hall, Los Angeles
Yuja Wang excelleert in Rachmaninoff's hondsmoeilijke Derde Pianoconcert en wordt uitstekend begeleid door een ingetogen Dudamel die zelf uitpakt bij Stravinsky's Petrushka.
De inwoners van Los Angeles hebben niet alleen de beschikking over een heerlijk klimaat (gemiddeld meer dan 20 graden Celsius in december), maar ook culturele voorzieningen mogen er zijn. Met buitengewoon gulle donateurs, en niet in de laatste plaats The Walt Disney and Lily Disney Foundation, is de spectaculaire door Frank Gehry ontworpen Walt Disney Concert Hall verrezen in het hart van de City of Angels. En daarbij geldt dat deze imposante concertzaal ook nog eens een toporkest herbergt - het Los Angeles Philharmonic - dat sinds enkele jaren onder leiding staat van Gustavo Dudamel. Dudamel is voor velen in de klassieke wereld een fenomeen. En hoewel zijn cd-opnames evenzo vaak hit als miss zijn en deze recensent het rumoer om hem heen met wat scepsis bekijkt, kan na Dudamel enkele keren live gezien te hebben niet anders geconcludeerd worden dat in rap tempo een dirigent van formaat zich aan het ontwikkelen is.
Blow, bright
Het verhaal van Dudamel als product van het Venezolaanse El Sistema is inmiddels genoegzaam bekend en al eerder op deze blog besproken, maar wat wellicht minder bekend is, is dat Dudamel bij het LA Philharmonic ook fors ruimte geeft aan moderne klassieke componisten en met grote regelmaat nieuw werk in première brengt. Dat varieert van grootschalig nieuw werk zoals recent het nieuwste oratorium van John Adams The Gospel according to the Other Mary tot kleinschaliger werk als onderdeel van een breder - meer traditioneel - programma waardoor grotere groepen concertbezoekers in aanraking komen met hedendaags klassiek werk. De klassieke koppeling van Rachmaninoff en Stravinsky op 19 december jl. werd zo aangevuld met de wereldpremière van het (korte) orkestrale werk Blow bright. Blow bright is het werk van de IJslandse componist Daníel Bjarnason (1979) en is geinpsireerd op de laatste regels van het Philip Larkin's gedicht Night-Music: "Blow bright, blow bright / the coal of this unquickened world. In een luttele 10 minuten bouwt zich een kakofonie van geluid op die culmineert in een daadwerkelijke orkestrale schittering.
Virtuoos
Na dit (letterlijk) schitterende begin was het de beurt aan de getalenteerde Chinese pianiste Yuja Wang (1987) die werkelijk excelleerde in het virtuoze en hondsmoeilijke Derde Pianoconcert van Sergei Rachmaninoff (1873-1943). De pianoconcerten van Rachmaninoff behoren tot het kernrepertoire en geven pianist en orkest alle ruimte om te excelleren. Gezien de moeilijkheid van de werken, maar ook het belang van een goede balans tussen orkest en piano is dit nog best lastig. Eerder dit jaar hoorde ik hetzelfde pianoconcert uitgevoerd door het Koninklijk Concertgebouworkest onder Vladimir Jurowski met als pianist Alexander Gavrylyuk (voor recensie klik hier). Ik was toen niet onder de indruk van de 'massieve muur van muziek'. Hoe anders was het in de Walt Disney Concert Hall waarbij de virtuositeit en de ongekende techniek van Wang het publiek betoverde. En de soms bij andere concerten te flashy Gustavo Dudamel begeleidde Wang dermate ingetogen dat de kracht van het pianoconcert alleen maar meer evident werd. De combinatie van Wang en Dudamel is zonder meer een winnende!
Na dit (letterlijk) schitterende begin was het de beurt aan de getalenteerde Chinese pianiste Yuja Wang (1987) die werkelijk excelleerde in het virtuoze en hondsmoeilijke Derde Pianoconcert van Sergei Rachmaninoff (1873-1943). De pianoconcerten van Rachmaninoff behoren tot het kernrepertoire en geven pianist en orkest alle ruimte om te excelleren. Gezien de moeilijkheid van de werken, maar ook het belang van een goede balans tussen orkest en piano is dit nog best lastig. Eerder dit jaar hoorde ik hetzelfde pianoconcert uitgevoerd door het Koninklijk Concertgebouworkest onder Vladimir Jurowski met als pianist Alexander Gavrylyuk (voor recensie klik hier). Ik was toen niet onder de indruk van de 'massieve muur van muziek'. Hoe anders was het in de Walt Disney Concert Hall waarbij de virtuositeit en de ongekende techniek van Wang het publiek betoverde. En de soms bij andere concerten te flashy Gustavo Dudamel begeleidde Wang dermate ingetogen dat de kracht van het pianoconcert alleen maar meer evident werd. De combinatie van Wang en Dudamel is zonder meer een winnende!
Stravinsky
Na de pauze was het de beurt aan alleen het LA Philharmonic en Gustavo Dudamel met de muziek van het ballet Petrushka (1910-1911) van Igor Stravinsky (1882-1971). Dit (typisch Russische) sprookje over de gelijknamige clown is voor Stravinsky het middel om de overstap te maken van de meer Romantische muziek van De Vuurvogel (1909-1910) naar de (voor die tijd schokkende) moderniteit van Le Sacre du Printemps (1911-1913). Dudamel leverde met zijn LA Philharmonic een spetterende en intense uitvoering die het prachtige programma voor de pauze niet kon overtreffen, maar wel waardig afsloot.
Na de pauze was het de beurt aan alleen het LA Philharmonic en Gustavo Dudamel met de muziek van het ballet Petrushka (1910-1911) van Igor Stravinsky (1882-1971). Dit (typisch Russische) sprookje over de gelijknamige clown is voor Stravinsky het middel om de overstap te maken van de meer Romantische muziek van De Vuurvogel (1909-1910) naar de (voor die tijd schokkende) moderniteit van Le Sacre du Printemps (1911-1913). Dudamel leverde met zijn LA Philharmonic een spetterende en intense uitvoering die het prachtige programma voor de pauze niet kon overtreffen, maar wel waardig afsloot.
Yuja Wang in het Derde Pianoconcert van Rachmaninoff met de Staatskapelle Dresden:
Reacties
Een reactie posten