© Deutsche Oper am Rhein
Deutsche Oper am Rhein
Norma
Vincenzo Bellini (1801-1835)
Morenike Fadayomi, Norma
Calin Bratescu, Pollione
Sarah Ferede, Adalgisa
Guünes Gürle, Oroveso
Lisa Griffith, Clotilde
Ingmar Klusmann, Flavio
Chor der Deutschen Oper am Rhein
Giordano Bellincampi, Duisburger Philharmoniker
Theater Duisburg, Duisburg
De Deutsche Oper am Rhein zet een lekker dramatische en strakke uitvoering neer van Bellini's Norma die het afreizen naar Duisburg of Düsseldorf zeker de moeite waard maakt.
"Hell has no fury like a woman scorned" (William Congreve, The Mourning Bride, 1697) is een uitdrukking die op het lijf geschreven is van Norma, hogepriesteres van de Galliërs. Deze Norma heeft het aangelegd met Pollione, de Romeinse proconsul van Gallië en zelfs twee kinderen van hem gebaard. Nogal onhandig wanneer de Romeinen Gallië tot hun rijk rekenen en de Druïden, onder aanvoering van Norma's vader Oroveso, wachten op het (goddelijke) signaal om ten strijde te trekken tegen de Romeinen. Dit signaal moet komen van Norma, maar is - begrijpelijkerwijs - in de vertraging geraakt. Maar wanneer ze er achter komt dat de liefde van Pollione bekoeld is en in Adalgisa - een jonge priesteres in de tempel van Irminsul en daarmee ondergeschikte van Norma - een nieuwe liefde heeft gevonden, zijn de rapen gaar. Uit dit gegeven van liefde en wraak destilleerde Vincenzo Bellini (1801-1835) een heerlijk dramatische Belcanto-opera die afgelopen zaterdag in Duisburg door de Deutsche Oper am Rhein werd uitgevoerd.
Duisburg en Düsseldorf
De Deutsche Oper am Rhein is de muzikale samenwerking van Duisburg en Düsseldorf waarbij de Duisburger Philharmoniker en de Düsseldorfer Symphoniker het muzikale hart vormen. Voor Nederlandse operaliefhebbers, en dan zeker die in de grensstreek van Limburg, is een bezoek aan Duisburg of Düsseldorf meer dan de moeite waard. Niet voor niets stonden er na de uitvoering van Norma in Duisburg afgelopen zaterdag tal van touringcars klaar die operaliefhebbers van buiten Duisburg, waaronder ook redelijk wat Nederlanders, weer terugbrachten naar hun stad (en land) van herkomst. Overnachten in Duisburg kan overigens prima, maar in deze typische na de oorlog herbouwde Ruhrgebied-stad is - op de opera na - niet dermate veel te beleven dat je een heel weekend er door brengt.
Dramatiek
En de bezoekers van heinde en verre waren niet voor niets gekomen. Onder leiding van de Italiaanse chef-dirigent van de Duisberger Philharmoniker, Giordano Bellincampi, ontvouwde zich een strak geleide Norma waar het muzikale tempo en dramatiek uitstekend op elkaar waren afgestemd. En in Morenike Fadayomi trad een zeer geloofwaardige Norma naar voren. De haat die Norma voor Pollione voelde, kwam uitstekend naar voren. Maar evenzo zo de ontreddering en twijfel op het moment dat Norma bijna besluit om haar beide zoons van Pollione om te brengen omdat zij door zijn verraad geen toekomst te hebben. In de finale van Norma - waar Norma beseft dat haar roep om een offer een grove fout is en ze uiteindelijk besluit zichzelf op te offeren wat haar de hernieuwede liefde van Pollione oplevert - toonde Fadayomi zonder twijfel dat de rol van Norma op haar lijf geschreven was. Woede, wanhoop, twijfel en berusting waren allemaal zicht- en voelbaar. En hoewel Fadayomi qua stem haar meerdere moest erkennen in de Adalgisa van Sarah Ferede was zij juist door die combinatie van stem en dramatisch vermogen de echte ster van de avond.
Verwarrende enscenering
Enige let down van de avond was de verwarrende enscenering die in markante tegenstelling stond tot de strakke muzikale regie. Werner Schroeter poogde behoorlijk trouw te blijven aan het tijdsbeeld in Norma wat veelal Romeinse en Gallische dracht betekent. Toch werd dit dan afgewisseld met kledij uit diverse andere eeuwen waaronder de 19e eeuw en onze eigen tijd. Dit zorgde voor een rommelig beeld. Centraal daarbij stond een kooi met kinderen die nogal overduidelijk onschuld moesten uitbeelden. Om het nog eens extra te benadrukken werden cruciale scenes begeleid door twee engelen. Zowel kooi als engelen vormden niet echt een meerwaarde. Extra jammer was de choreografie op enkele punten. Wanneer tegen het einde van de opera Norma oproept tot oorlog ('Guerra, Guerra!') is dat een uitgelezen moment om het grote aantal (koor)figuranten op het toneel effectief in te zetten. Het werd echter een rommeltje waarbij de drang naar oorlog niet echt lekker uit de verf kwam.
Dit is echter een beperkte kanttekening bij een verder strakke en dramatische uitvoering van Norma die een ritje naar Duisburg of Düsseldorf meer dan de moeite waard maakt.
'Norma' van Bellini wordt uitgevoerd in april en mei door de Deutsche Oper am Rhein in zowel Duisburg als Düsseldorf met als orkest respectievelijk de Duisburger Philharmoniker en de Düsseldorfer Symphoniker. Meer info en kaarten bestellen kan hier. Deze recensie is op basis van de uitvoering op 12 april 2014 in het Theater Duisburg te Duisburg.
Reacties
Een reactie posten