De Nationale Opera
La Bohème
(Giacomo Puccini, 1858-1924)
Grazia Doronzia, Mimì
Atalla Ayan, Rodolfo
Joyce El-Khoury, Musetta
Massimo Cavalletti, Marcello
Thomas Oliemans, Schaunard
Gianluca Buratto, Colline
Benedict Andrews (regie)
Kinderkoor De Kickers
Het Koor van De Nationale Opera
Renato Palumbo, Nederlands Philharmonisch Orkest
Het Muziektheater, Amsterdam
De Nationale Opera tekent voor een hipster-versie van Puccini's liefdesklassieker La Bohème en weet uiteindelijk te overtuigen.
Puccini's liefdestragedie over de bohémiens Mimì en Rodolfo en de schaduw van Mimì's tuberculose die hun geluk vernietigt moet het niet hebben van het verhaal. Maar wie in aanraking komt met de muziek kan niet anders concluderen dat Puccini de melodie aan zijn kont heeft hangen. De opera's van Puccini zitten vol met instantly recognizable muzikale hoogtepunten en prachtige duetten. Puccini zou het nog voor elkaar krijgen om een libretto dat gaat over het groeien van gras om te zetten in een heerlijke opera. De uitdaging is om Puccini's muziek tot z'n recht te laten komen en een enscenering te creëren die dit alles ondersteunt. Met her en der een kleine kanttekening is De Nationale Opera er in geslaagd om een nieuwe versie van La Bohème neer te zetten die recht doet aan Puccini.
Schuivende panelen
 |
| De enscenering van de derde akte |
La Bohème is typisch zo'n opera waarbij de oorspronkelijke enscenering - het speelt immers in Parijs en dan vooral het Mekka van de bohémiens het Quartier Latin - in niet al te vernieuwde vorm als uitgangspunt wordt genomen. Onder regie van Benedict Andrews kiezen De Nationale Opera en de English National Opera voor een coproductie waarbij afscheid is genomen van het Quartier Latin en deze is ingeruild voor een soort IKEA-variant (want armoede weelt tierig in La Bohème) waarbij de bohémiens en hun voorliefde voor donkere hoeken en eikenhout zijn ingeruild voor heldere frisheid. Andrews - gelijk het prachtige decor van Arabella in het vorige seizoen - maakt gebruik van de hydrauliek van het Muziektheater en laat de decor's bewegen en de loft van Rodolfo en zijn vrienden tussen de eerste en tweede akte omvormen tot het café waar Rodolfo en Mimì hun liefde bevestigen en de heerlijke Musetta (in een prachtrol van Joyce El-Khoury) haar sugar daddy aan de kant zet ten faveure van haar knipperlicht-relatie met Marcello. De tweede akte eindigt geweldig met de opkomst van de tamboers op de achtergrond van het decor om te komen tot één van de hoogtepunten van de avond.
Een goed tempo
De lijn wordt in de derde (met een een indrukwekkend "leeg" decor) en de vierde akte waar Mimì te midden van haar bohémien-vrienden sterft doorgezet. Het lichte en vrolijke decor detoneert bij het slot van de opera zonder echt storend te zijn. De dood van Mimì zal menig bezoeker toch in ieder geval een beetje raken. In eerdere recensies van deze uitvoering door De Nationale Opera was er de nodige kritiek op dirigent Renato Palumbo die het tempo te veel heeft laten zakken. Het voordeel van het bezoeken van een uitvoering later in een reeks is dat dirigent, orkest en solisten volledig op elkaar ingesteld zijn en dat (terechte) kritiek op de eerste uitvoeringen in de latere uitvoeringen niet meer terug te horen is. Natuurlijk kan er ook sprake zijn van een fatale weeffout waaraan geen enkel aantal aanvullende uitvoeringen nog iets kan doen. Bij La Bohème is van dit laatste geen sprake en hanteert de Italiaanse dirigent een goed tempo dat hij de hele opera doorzet en daarmee het erfgoed van zijn vaderland eer aan doet. Toch jammer voor Mimì dat ze sterft aan tuberculose. Het levert geen topverhaal op, maar de opera mag er wezen, ook in deze uitvoering door De Nationale Opera.
Oordeel FerdiBlog: ****
'La Bohème' wordt door De Nationale Opera van 4 t/m 30 december 2014 opgevoerd. Deze recensie is op basis van de uitvoering op 22 december 2014. Meer info hier.
Reacties
Een reactie posten