Opera2Day
Dr. Miracle's Last Illusion
Woedy Woet, Dr. Miracle
Tom Jansen, stem van Dr. Miracle
Lucie Chartin, sopraan
Kristina Bitenc, sopraan
Martina Prins, sopraan
Violet Boersma, Dans
(De Dutch Don't Dance Division)
Serge van Veggel (concept en regie)
Thom Stuart (choreografie)
Hernán Schvartzman, New European Ensemble
Koninklijke Schouwburg, Den Haag
Met Dr. Miracle's Last Illusion komen opera, illusionisme, dans, humor en een klein beetje horror samen in een theatrale tijdmachine die je terugvoert naar de periode rond 1900. Een relatief rechttoe-rechtaan verhaal maskeert een complexe en prachtig vormgegeven productie die zichzelf en het publiek zeer serieus neemt.
De makers en bedenkers van Dr. Miracle's Last Illusion zijn ongetwijfeld geïnspireerd door Richard Wagner's artistieke uitgangspunt van het Gesamtkunstwerk. Want met de moeilijk te categoriseren voorstelling Dr. Miracle's Last Illusion haalt het jonge Haagse opera- en muziektheatergezelschap Opera2Day alles uit de kast om de bezoekers onder te dompelen in de wereld van Dr. Miracle. Een wereld die de periode rond 1900 moet voorstellen, maar vooral ook een fantasiewereld waar de (fijne) vormgeving van die periode wordt samengebracht met de magische wereld van illusie. Een wereld die al begint voordat je überhaupt de Koninklijke Schouwburg betreedt. Want op het 'binnenplein' van het statige pand is een rode circustent opgetrokken waarbinnen zich een scene afspeelt met een sopraan in een koets voortgetrokken door de lange en ietwat lugubere gestalte van Dr. Miracle. De rest van de Koninklijke Schouwburg is op dezelfde manier één doorlopend decor en daarmee verlengstuk van de voorstelling. Bezoekers worden geleid langs allerhande parafernalia uit de periode rondom 1900 én een handvol aanvullende mysterieuze scenes.
Een waarlijke illusionist met de stem van Tom Jansen
Als dan uiteindelijk de voorstelling begint, is het publiek daardoor meer dan klaar om zich over te geven aan de wereld van Dr. Miracle. Een wereld naar het concept en onder regie van Serge van Veggel waarbij Opera2Day de samenwerking heeft gezocht met het New European Ensemble en De Dutch Don't Dance Division. Deze samenwerking levert een productie op waarbij theater, opera, illusie en dans samen worden gebracht in één allesomvattend concept. Door de veelzijdigheid van dit muziektheater is het verhaal ervan vrij lineair. De voorstelling start met de (schijnbare) zelfmoord van Dr. Miracle waarna de aanloop naar deze daad wordt uitgebeeld. Prachtige decors maken duidelijk dat - gelijk de wijze waarop de Koninklijke Schouwburg is omgetoverd - de makers zich er niet makkelijk vanaf hebben gemaakt. Daardoor voelt de voorstelling ook daadwerkelijk als '1900' aan. Het publiek reist daarmee in een soort theatrale tijdmachine die niet alleen een (geïdealiseerd) beeld van 1900 schept, maar tegelijkertijd ook daadwerkelijk een flashback is naar de periode die voorafgaat aan de zelfmoord van Dr. Miracle. Een tijdreis die start met de show van deze illusionist die gestalte wordt gegeven door een echte illusionist: Woedy Woet en wiens stem wordt ingesproken door de fijne donkere stem van Tom Jansen. Een naam die in beginsel misschien niet tot herkenning noopt, maar zijn karakteristieke gezicht zonder meer bekend is als de veelzijdige Nederlandse acteur in tal van rollen waaronder in series zoals De Brug en Penoza. Een poging van Dr. Miracle om een assistente te laten verdwijnen eindigt in haar dood en de start van zijn fascinatie voor de schoonheid van haar overgang naar het eeuwige licht. Dit vormt het startschot voor een lugubere serie van gebeurtenissen waarin Dr. Miracle diverse vrouwen een handje helpt om het tijdelijk voor het eeuwige te verwisselen. En daarmee de vraag poneert: is Dr. Miracle magiër of moordenaar?
Wendbaar en muzikaal
Rode draad in de voorstelling is een soort muziektheater waarbij aria's van o.a. Offenbach en Bellini uit de Bel Canto-traditie worden afgewisseld met Verdi's MacBeth en dans op de Stravinsky's L'Oiseau de feu. Telkens wanneer een nieuw slachtoffer van Dr. Miracle valt te betreuren wordt de overgang naar het eeuwige licht gesymboliseerd door een aria gezongen door één van de uitstekende sopranen die aan dit project verbonden zijn: Lucie Chartin, Kristina Bitenc en Martine Prins. Kristina Bitenc schitterde vorig seizoen nog als Eurydice in de uitmuntende opvoering van Orphée et Eurydice van de Nederlandse Reisopera. De danser (Violet Boersma) en choreografie (Thom Stuart) komen uit de koker van het eveneens Haagse dansgezelschap De Dutch Don't Dance Division. De hele voorstelling wordt muzikaal ondersteund door het in omvang kleine New European Ensemble onder leiding van Hernán Schvartzman maar zich - door de slimme keuze in repertoire en het aanhaken bij de klankkleur van 1900 - muzikaal zeer goed staande houdt in repertoire dat normaliter om een (veel) groter orkest vraagt. Zelfs zo dat de klaagzang van Isolde uit Wagner's Tristan und Isolde op een prima uitvoering mag rekenen. Want gaandeweg versterkt de manie van Dr. Miracle zich en keren zijn slachtoffers terug om hem met zijn daden te confronteren. Een afsluitende afrekening die plaats vindt op de passende muziek van Wagner en daarmee tegelijkertijd de succesvolle conceptuele uitwerking en uitvoering van dit Gesamtkunstwerk markeert.
Oordeel FerdiBlog: ****
Opera2Day in samenwerking met het New European Ensemble en De Dutch Don't Dance Division presenteren 'Dr. Miracle's Last Illusion'. In de Koninklijke Schouwburg te Den Haag van 23 t/m 25 juni en 5 t/m 11 september 2016. Deze recensie is op basis van de voorpremière op 23 juni.
Reacties
Een reactie posten