Pet Shop Boys
Inner Sanctum
Royal Opera House, Londen
Hoewel de Pet Shop Boys nooit (echt) weg zijn geweest, markeerde het drie jaar geleden verschenen Electric hun hernieuwde kennismaking met het grote publiek. Met hun nieuwe album Super gaan Neil Tennant en Chris Lowe door op deze succesvolle weg. Met vier geweldige optredens in de Royal Opera House trapten de Pet Shop Boys de bijbehorende Inner Sanctum-tour af. Eind november is Nederland aan de beurt.
Voor het grote publiek zijn de Pet Shop Boys toch vooral een reliek uit de jaren tachtig toen nummers als West End Girls, It’s a Sin en Always on my Mind de hitlijsten bevolkten. In de jaren negentig was er nog een opleving met Go West en New York City Boy, maar spoedig daarna verdween het succesvolste duo in de Britse popmuziek (met een verkoop van meer dan 50 miljoen platen) van de radar. Althans voor het grote publiek. Want gemiddeld eens per drie jaar verscheen er gewoon weer een nieuw album met die typische elektrische pop sound (synthpop) van de Pet Shop Boys. Een sound die de rustige Neil Tennant en stoïcijnse Chris Lowe al die jaren stug hebben volgehouden en de basis vormde voor tour na tour. Tot grote vreugde van al hun fans, waaronder deze. Pas in 2013 kwamen de Pet Shop Boys bij het grote publiek weer terug op de radar met hun album Electric. Tevens het eerste album van hun eigen label x2. Terwijl Parlophone Records vaarwel werd gezegd, startte de samenwerking met producer Stuart Price die mede aan de basis staat van de succesvolle aanpassing van die typische sound van de Pet Shop Boys aan de 21e eeuw. Electric vormde het eerste deel van een drieluik met Price waarvan Super het middelste deel is. In april verscheen dit nieuwe album en hoewel het succes iets minder is dan Electric zijn de Pet Shop Boys nog steeds terug van weggeweest. Super vormt meteen de aanleiding voor de Inner Sanctum-tour die wel heel bijzonder van start is gegaan met een vierdaagse residency bij The Royal Opera House in London.
Kolkende massa
De statige Royal Opera is nu niet het eerste podium dat je associeert met de Pet Shop Boys, maar de afgeladen grote zaal bleek perfect voor een geweldige show met een perfecte balans tussen nieuwe en oude hits. Al bij de eerste noten van het nummer en titelgever van de tour Inner Sanctum gingen de ruim 2.250 petheads (de bijnaam voor PSB-fans) helemaal uit hun dak en veranderde de grote zaal in een kolkende en dansende massa. De shows van de Pet Shop Boys zijn altijd piekfijn geprogrammeerd van een spetterende start tot een einde dat nooit een einde is en altijd afsluit met een toegift van een aantal echte klassiekers. Hits van recente albums Super en Electric werden afgewisseld met de eerder genoemde evergreens van de Pet Shop Boys. Toch was het opvallend dat de zaal – in tegenstelling tot wat je zou verwachten, ook gegeven de gemiddelde leeftijd – op alles los ging, maar dat nieuwe hits zoals Vocal van Electric en Burn van Super daarin een buitencategorie vormden. Het zijn dan ook heerlijke nummers die als geen ander profiteerden van de gelikte en indrukwekkende laser- en lichtshow.
Bourgeoisie? Bour-geoi-sie!
Wie overigens de Pet Shop Boys wegzet als camp zou dat nog eens moeten heroverwegen, want hoewel de catchy discotonen en fijne beats een bepaalde camp suggereren, doen de teksten (van de hand van Neil Tennant, terwijl de muziek voor rekening van Chris Lowe komt) dat zeker niet. Want met titels als Inner Sanctum en Love is a Bourgeois Construct wordt er toch wel iets gevraagd van de gemiddelde luisteraar. Het is daarom nogal koddig om een volle zaal – aangejaagd door de immer keurige Neil Tennant – BOUR-GEOI-SIE te horen scanderen. Sowieso is het altijd zeer de moeite waard om de teksten tot je te nemen. Treffend voorbeeld is The Dictator Decides het low key-nummer van het nieuwste album. Een heerlijke parodie op dictators in het algemeen en Kim Jong-un in het bijzonder:
The joke is I'm not even a demagogueHave you heard me giving a speech?My facts are inventedI sound quite dementedSo deluded it beggars beliefIt would be such a relief not to give another speech
Voor de liefhebber: dit nummer lijkt de tegenpool te zijn van Delusions of Grandeur (1997, B-side Red Letter Day) dat zowel qua muziek en tekst lekker over the top is:
Give me power over people in a palacewith a permanent guardand the flags unfurledGive devotion, dedication, celebrationnot some cheap charadeand I'll rule the worldAll of these delusions of grandeurbecause they said 'We don't understand you'and I want revenge
Zoals eigenlijk met alle concerten die de Pet Shop Boys geven, valt op dat de heren (inmiddels is Neil 62 en Chris 56) nog altijd heel veel plezier hebben in het geven van concerten, terwijl het allesbehalve podiumbeesten zijn. Chris Lowe staat zoals gebruikelijk de hele show stoïcijns achter zijn keyboard terwijl Neil Tennant qua beweging niet verder komt dan heen en weer over het podium lopen en gezellig de beat mee te slaan op zijn dijbeen. En op de een of andere manier is het zo natuurlijk dat het volledig werkt. Daarmee hebben de Pet Shop Boys de ideale formule gevonden om tot een succesvolle show te komen. Een show die eindigde met een nieuwe (en zeer geslaagde versie) van Left to my own devices en Go West. Maar na het standaard ‘Thank you and good night’ van Neil, volgde natuurlijk nog een toegift. Ditmaal met Domino Dancing en de klassieke Brenda Lee-cover Always on Your Mind die naadloos over ging in een encore van de hit van hun nieuwe album Pop Kids. Met een tekst die perfect van toepassing is op de Pet Shop Boys én hun publiek:
They called us the Pop Kids'Cause we loved the pop hitsAnd quoted the best bitsSo we were the Pop Kids
In april is ‘Super’ het nieuwste album van de Pet Shop Boys verschenen. Een vierdaagse ‘residency’ bij The Royal Opera House van woensdag 20 t/m zaterdag 23 juli 2016 vormt de start van de Inner Sanctum-tour. Deze recensie is op basis van het optreden op donderdag 21 juli. Meer info over de tour – die op 29 november poppodium 013 in Tilburg aandoet – is hier te lezen.
Reacties
Een reactie posten