De nieuwe Poirot is een ongeloofwaardige pageturner. 'Closed Casket' van Sophie Hannah


Twee jaar geleden blies Sophie Hannah de Belgische detective Hercule Poirot nieuw leven in met The Monogram Murders. Ze heeft blijkbaar de smaak te pakken want recent is het tweede Poirot-mysterie getiteld Closed Casket verschenen. Is Sophie Hannah de Agatha Christie van onze tijd? De ongeloofwaardigheid van het eerste boek zaaide al enige twijfels, maar Closed Casket bevestigt dat Hannah goed kan schrijven, maar een geloofwaardig verhaal vertellen is daar helaas geen onderdeel van.

Hoewel de inleiding anders zou doen vermoeden, is Hercule Poirot nooit echt weg geweest. Weliswaar is Curtain, het laatste Poirot-mysterie van de hand van Agatha Christie (1890-1976) in 1975 verschenen, maar het personage heeft ons nooit echt verlaten. Diverse films, maar vooral de uitmuntende televisieserie met in de hoofdrol David Suchet heeft de bekendheid van Poirot alleen maar verder vergroot. Echter allemaal op basis van de aloude verhalen van Christie. Met The Monogram Murders (2014) verscheen voor het eerst in bijna veertig jaar weer een nieuw verhaal. Het Poirot-personage was door de erven-Christie aan thrillerauteur Sophie Hannah (1971) toevertrouwd. Hoewel er op The Monogram Murders het nodige viel aan te merken, met name op het gebied van geloofwaardigheid, was het door de bank genomen een prima hernieuwde kennismaking met de kleine Belgische detective met zijn kenmerkende snor. De kwaliteit, maar vooral de verkoop van het boek zijn blijkbaar dermate geweest dat Hannah toestemming gegeven is om nog een Poirot-mysterie te schrijven. Met Closed Casket  keert Hannah – precies honderd jaar na het eerste Poirot-avontuur The Mysterious Affair at Styles -  terug naar Poirot en lijkt zij zich op te maken voor een hele nieuwe reeks Poirot-avonturen. Dat is best begrijpelijk aangezien zij daarmee onderdeel wordt van een onderscheidend literair erfgoed in een tijd waarin de aandacht voor Poirot weer aan het toenemen is. David Suchet is weliswaar klaar met zijn televisieverfilming, maar later dit jaar verschijnt een nieuwe filmversie van befaamde Poirot-avontuur Murder on the Orient Express waarin Kenneth Branagh in de huid van de detective kruipt en tegelijkertijd de regie voert. De vraag is natuurlijk of Hannah daadwerkelijk een toevoeging is op de Poirot-canon of dat ze zich de moeite had kunnen besparen.

Een nieuwe erfgenaam
Aangezien met Curtain de laatste zaak van Poirot wordt beschreven, moet Hannah binnen de bestaande continuïteit opereren. Net als The Monogram Murders speelt Closed Casket zich daarom af in de jaren twintig, de hoogtijdagen van Poirot. Sterker nog: het nieuwe avontuur vindt ongeveer een jaar later plaats en heeft naast Poirot wederom Edward Catchpool van Scotland Yard als partner tegen wil en dank van de koddige met snor getooide Belgische crimefighter. Een beetje als de ietwat sullige Captain Hastings uit een aantal van de eerdere Poirot-verhalen van Christie. De eerste samenwerking met Poirot is Catchpool niet goed bevallen aangezien hij door de moorden in het Londense Bloxham Hotel en Poirot’s beslissende rol in de ontrafeling van het mysterie door het publiek als niet buitengewoon competent wordt gezien. Hoewel hij de intelligentie van Poirot hoog acht en hem niet vijandig gezind is, is hij onaangenaam verrast wanneer de befaamde kinderboekenschrijver Lady Athelinda Playford hem nodigt voor een diner op haar Ierse landgoed. En natuurlijk is Poirot daar ook, die net als Catchpool een uitnodiging op zak heeft. Al snel ontvouwt zich een moordmysterie geschoeid op de klassieke (lees: Britse) leest. Lady Playford heeft haar zoon en dochter, hun partners, haar aan een fatale nierziekte lijdende secretaris en zijn verpleegsters, haar advocaten en dus Catchpool en Poirot niet alleen genodigd voor een diner, maar  heeft ook een belangrijke mededeling. Ze heeft haar testament aangepast en wanneer zij deze wijziging kenbaar maakt, is de schok groot en neemt de kans dat éénvan de gasten het verblijf in Clonakilty, Country Cork niet overleeft opeens enorm toe. De reden dat Lady Playford Poirot en Catchpool heeft genodigd: ter bescherming, maar uiteindelijk blijkt dat het duo opnieuw een moord moet oplossen.

Ongeloofwaardig
Meer nog dan The Monogram Murders is Closed Casket zonder meer een pageturner. Dit komt met name ook door de klassieke setting van een landhuis met een moord en een overzichtelijk aantal verdachten.  Opvallend daarbij is dat de rol van Catchpool een stuk groter is en Poirot soms meer een randfiguur lijkt. Wellicht ook omdat Hannah als schrijver natuurlijk meer lol kan beleven aan een karakter als Catchpool dat een onbeschreven blad is en haar creatie terwijl Poirot natuurlijk wel Poirot moet blijven en minder ruimte geeft tot eigen interpretatie. Aangezien het toch echt een Poirot-mysterie is, had die balans een stuk beter gekund. Dat laat onverlet dat je door de klassieke opzet lekker blijft doorlezen en Hannah de lezer lange tijd in het ongewisse weet te houden over het beoogde slachtoffer en de daadwerkelijke moordenaar. Dat eerste komt het boek ten goede, het tweede helaas niet. Want de wijze waarop Hannah het moordmysterie ontrafelt is compleet ongeloofwaardig. Nu is het niet zo dat Agatha Christie altijd uitblonk in geloofwaardige ontknopingen, maar Hannah zit met Closed Casket echt aan de verkeerde kant van de streep. Zo erg zelfs dat bij het proberen te verbinden van de titel aan het verhaal het eigenlijk volstrekt niet duidelijk is waarom deze titel is gekozen. De Nederlandse titel De Nieuwe Erfgenaam mag dan wat gewoontjes zijn, maar dekt de lading veel beter dan een open kist die, op wat opgeworpen mist, niets met het verhaal van doen heeft. Het gekke met dit nieuwe Poirot-verhaal van Hannah is dat je heerlijk aan het lezen bent, maar je door de ontknoping echt een beetje bekocht voelt. Geen aanleiding dus voor een vervolg. Laten we hopen dat Kenneth Branagh zich met Murder on the Orient Express zich meer als een David Suchet dan een Sophie Hannah ontpopt.

In september is ‘Closed Casket’, het tweede Poirot-mysterie van Sophie Hannah verschenen. Een Nederlandstalige versie, ‘De nieuwe erfgenaam’, is bij uitgever The House of Books verschenen. Deze recensie is eerder verschenen bij online nieuwsmagazine Jalta.

Reacties