Concert 22 augustus 2017: Virtuoos en volledig Bach de zomer in

Robeco SummerNights 2017

J.S. Bach: Tweede Orkestsuite in a, BWV 1067a

J.S. Bach: Vioolconcert in E, BWV 1042

J.S. Bach: Vioolconcert in a, BWV 1041

C.Ph.E. Bach: Vijfde Sinfonia in b Hamburger Sinfonie, Wq 182

J.S. Bach: Dubbel concert in d, BWV 1043
Vivaldi: Allegro uit Concerto Nr. 11 L'Estro Armonico (toegift)

Isabelle Faust (viool)

Bernhard Frock, Akademie für Alte Musik Berlin

Concertgebouw, Amsterdam

Een avond vol vader en zoon Bach is geen straf. Zeker niet in de virtuoze uitvoering door Isabelle Faust kundig en met veel enthousiasme begeleid door de Akademie für Alte Musik Berlin. Met stiekem toch nog een toefje Vivaldi, de componist die Bach inspireerde tot zijn prachtige vioolwerken. 

De Duitse violiste Isabelle Faust (1972) behoeft eigenlijk geen introductie. Vele malen onderscheiden en met een aantal hoog aanschreven opnames - waaronder het Vioolconcert van Beethoven met het Orchestra Mozart onder leiding van Claudio Abbado - is zij geen onbekende op de internationale podia. In het kader van de Robeco SummerNights was ze ditmaal te gast met het evenzo befaamde barokensemble Akademie für Alte Musik Berlin (Akamus). De historische geïnformeerde uitvoeringspraktijk van Akamus leidde ditmaal tot een volledig Bach-programma. Met niet alleen werk van Johann Sebastian Bach (1685-1750), maar ook van zijn zoon Carl Philipp Emanuel Bach (1714-1788). 

Italiaanse inspiratie

Drie vioolconcerten van Bach - BWV 1042, BWM 1041 en BWV 1043 - vormden het hart van dit programma. Als afsluiter Bach's bekendste en meest geliefde vioolconcert: het Dubbelconcert in d. Het vraag- en antwoordspel waarin de violen met elkaar in gesprek zijn, maar ook met het orkest vraagt om een virtuositeit en overtuiging die het spel van Isabelle Faust en Akamus definiëren. Gek genoeg leek het vioolspel van solist/leider Bernhard Frock wat weg te vallen in dit geweld. Dit is overigens maar een kleine aanmerking aangezien het overduidelijk was dat Faust, Frock en Akamus niet alleen genieten van de muziek van Bach, maar juist ook van het onderlinge samenspel. De vrolijkheid spat er vanaf en is één van de redenen waarom - los van het fijne programma - dit concert zo goed uitpakte. 

Een concert met louter werken van Duitse componisten dat toch veel te danken heeft aan Italië aangezien Bach zich liet inspireren door de Italiaanse vioolconcertentraditie in het algemeen en het werk van Vivaldi in het bijzonder. Bach zou Bach niet zijn wanneer zijn composities meer doorwrocht en minder lichtvoetig zijn dan de Italiaanse tegenhanger. Een eigenschap waar zijn zoon Carl Philipp Emanuel juist weer afstand van heeft genomen in zijn werk en weer dat lichtvoetige heeft zoals overtuigend ten gehore werd gebracht in zijn Vijfde Hamburger Sinfonie. Overigens wil dit zeker niet zeggen dat het werk van zijn vader zwaar op de hand is. Het overbekende laatste deel van de Tweede Orkestsuite, Badinerie, is zonder meer lichtvoetig, ook in deze aangepaste versie waar niet de fluit de hoofdrol heeft, maar de viool. Ook hier was de virtuositeit, maar vooral vingervlugheid van zowel Faust als Akamus indrukwekkend. 

Toch nog Vivaldi

Zo kwam een heerlijk concert tot stand dat nimmer verveelde en de bezoekers een fijne zomeravond bezorgde. En dat in de Grote Zaal die op voorhand - zeker voor een klein ensemble zoals Akamus - minder geschikt lijkt, maar daar in de praktijk niet veel van te merken was. Het grote enthousiasme van het publiek werd - hoe kon het ook anders - beloond met een toegift. Een toegift dat vooral niet Duits was, maar het Allegro uit het elfde concert uit de reeks L'Estro Armonico van - jawel! - Antonio Vivaldi. Toch nog een beetje Italië tussen het Duitse vioolgeweld door.  

In juli en augustus vinden in het kader van de Robeco SummerNights een reeks zomerconcerten plaats. Meer info over en kaarten bestellen voor de Robeco SummerNights hier.