Een Aziatische vrouw gevonden in een rolkoffer op het iconische Bondi Beach van Sydney vormt de spil van Top of the Lake: China Girl van Jane Campion. Het lijkt de start van een detective, maar gaat uiteindelijk over een groep mensen en hun – soms bizarre – onderlinge verhoudingen. Een moordverhaal dat vooral geen moordverhaal is en daarom zo fascineert dat de zes afleveringen voorbij vliegen.
De Nieuw-Zeelandse Jane Campion (1954) moet een fan zijn van Alfred Hitchcock want zeker het tweede seizoen van de door haar geschreven en deels geregisseerde Top of the Lake maakt effectief gebruik van de door Hitchcock bekend geworden MacGuffin dat in de woorden van Hitchcock “een technisch element of detail is dat het verhaal in gang zet”. In het eerste zevendelige seizoen was de MacGuffin ook al niet van de lucht. Waar het op het eerste gezicht handelde over de zoektocht naar de twaalfjarige zwangere (!) Tui, ging het toch ook erg over de bijzondere bewoners van het dorpje Laketop in Nieuw-Zeeland, hun onderlinge verhoudingen maar ook de rol van de vrouw waaruit de belangstelling van Campion voor feministische thema’s blijkt. Desalniettemin was de verdwijning van Tui een belangrijk element in het geheel en verre van een sideshow. Vier jaar na Top of the Lake is daar nu dus Top of the Lake: China Girl dat – bijzonder genoeg – ook precies vier jaar na de gebeurtenissen van het eerste seizoen plaats heeft. Inspecteur Robin Griffin – in een glansrol van Elisabeth Moss – heeft Nieuw-Zeeland verruild voor Australië en bouwt in Sydney een nieuw leven op. Een leven dat ruw verstoord wordt door een naargeestige vondst. Onherkenbaar verminkt door de blootstelling aan het zeewater en gepropt in een rolkoffer spoelt het lichaam aan van een – op grond van het typische haar – vermoedelijk Aziatisch meisje. De beschadigingen en blauwe plekken aan haar nek lijken te wijzen op wurging. Deze vondst vindt pas aan het einde van de eerste aflevering plaats, maar lijkt desalniettemin de hoofdmoot te vormen van de vijf resterende afleveringen. Niets is minder waar, want Top of the Lake: China Girl gaat helemaal niet over deze (vermeende) moordzaak, maar vooral over Robin Griffin, haar collega’s en de bijzondere relatie met haar dochter Mary.
TripAdvisor voor hoeren
De zes afleveringen van Top of the Lake: China Girl tonen een bizarre kijk op menselijke verhoudingen in het algemeen en op vrouwen in het bijzonder. Tekenend is een groepje computernerds dat dagelijks samenkomt in een koffiebar waar ze – gezeten aan een grote tafel met laptops voor de neus – hun ervaringen met Aziatische prostituees delen met elkaar én hun digitale community via recensies. Een soort TripAdvisor voor hoeren. Maar ook het politiebureau is niet vrij van misogynie. Zo moet Robin zich laten welgevallen dat één van haar collega’s nogal geporteerd van haar is en eigenlijk continu, publiek en zeer ongepast haar poogt te verleiden tot een afspraakje. Tegelijkertijd wordt ze door haar chef opgescheept met een beginnende en nogal onzekere agent. Deze Miranda Hilmarson – gespeeld door Gwendoline – GoT’s Brienne of Tarth – Christie is een vat van tegenstrijdigheden en ook nog eens zwanger van haar chef. Die op zijn beurt gewoon getrouwd is en dat geen probleem voor de werkvloer vindt. Meestal hoop je dat wanneer de werksituatie van iemand “bijzonder” is dat het thuis allemaal wat meer op orde is. Helaas voor Robin lopen werk en privéleven volstrekt door elkaar. Niet alleen omdat Miranda ook nog eens aanrommelt met Robin’s broer, maar ook omdat haar dochter Mary langzamerhand betrokken raakt bij de zoektocht naar de identiteit van ‘China girl’. Want Mary is de dochter die Robin op jonge leeftijd kreeg naar aanleiding van een verkrachting en twee dagen na haar geboorte verzorgd is door Pyke en Mary Edwards. Een gezin dat – jawel! – ook de nodige problemen kent aangezien Mary haar lesbische kant aan het ontdekken is en nog maar deels thuis is. Een rol waar Campion Nicole Kidman voor heeft gestrikt die met verve haar karakter invulling geeft. Bijzonder aangezien Kidman al vijftig jaar is en de acteur die haar man speelt slechts zevenendertig is, maar samen overtuigend overkomen als echtpaar in de problemen. Doordat Mary problemen heeft, maakt Robin haar entree als biologische moeder. Een entree die tegelijkertijd impact heeft op haar onderzoek aangezien de oudere vriend van Mary, de Duitse Alexander “Puss” Braun, betrokken is bij een bordeel dat een thuis biedt aan Thaise vrouwen die ingezet worden als prostituee en daarmee een belangrijk aanknopingspunt zijn in de zoektocht naar de identiteit van ‘China Girl’. Tegelijkertijd speelt er veel meer waaronder een illegaal netwerk van draagmoeders betaald door Australische echtparen die geen kinderen kunnen krijgen.
Bizar verslavend
En dit alles is slechts het topje van de ijsberg van dit bijzondere vervolg. Een vervolg dat toch behoorlijk afwijkt van het eerste seizoen door de bizarre gebeurtenissen en onderlinge verhoudingen. Het aardige daarbij is dat wanneer je het allemaal op een rijtje zet er vraagtekens bij de geloofwaardigheid gezet kunnen worden. Maar door de overtuigende vertolkingen en het goede script is het bizarre het nieuwe normaal geworden. Van een huwelijksvoltrekking die – door de vondst van drugs – verplaatst wordt naar de gevangenis en daar alsnog strandt tot de avonturen van een grote knuffelpanda, je moet het zien om te geloven waarom het bizarre zo geloofwaardig én verslavend uitpakt. Want verslavend is het zeker. Daar waar bij het vorige seizoen binge-watching niet echt aan de orde van de dag was, is dat bij Top of the Lake: China Girl tegengesteld. Het is verdraaid lastig om het bij één aflevering te houden. Met dan aan dat aloude Hitchcock-instrument de MacGuffin.
Foto: Lumière
‘Top of the Lake: China Girl’ is in augustus op DVD en Blu-ray en wordt uitgegeven door Lumière. Tevens te zien via het digitale platform van Lumière.
Reacties
Een reactie posten