The Royal Opera Live
La Traviata
(Giuseppe Verdi, 1813-1901)
Ermonela Jaho, Violetta Valéry
Charles Castronovo, Alfredo Germont
Plácido Domingo, Giorgio Germont
Richard Eyre/Andrew Sinclair (regie),
Bob Crowley (decor en kostuums), Jean Kalman (licht)
Royal Opera Chorus
Antonello Manacorda, Orchestra of the Royal Opera House
Omniversum, Den Haag
Dankzij Opera in Omniversum zijn de operaproducties van het eerbiedwaardige The Royal Opera nu ook in Nederland te zien. In navolging van de Metropolitan Opera in diverse bioscopen biedt het Haagse koepelscherm de unieke mogelijkheid om je te verliezen in een opera. Zeker wanneer het een aansprekende productie zoals La Traviata betreft met een glanzende bijrol voor niemand minder dan Plácido Domingo.
Dat opera is weggelegd voor een elitaire happy few is een fabeltje, maar wie naar bijvoorbeeld de prijzen kijkt voor een gemiddelde productie van de Nationale Opera kan zich (terecht) niet aan de indruk onttrekken dat het al met al een dure grap is. Zeker wanneer je op voorhand niet weet of opera in het algemeen of een specifieke productie in het bijzonder je aanspreekt. Tegelijkertijd ben je dan ook nog eens verplicht om naar Amsterdam te gaan, gezien de almaar stijgende parkeerkosten ook bepaald geen prettig vooruitzicht. Met dank aan de Nederlandse Reisopera en Opera Zuid (maar ook andere kleinschalige opera-initiatieven) is opera dichterbij en goedkoper dan je denkt. Desalniettemin is de drempel om te gaan niet onaanzienlijk. De afgelopen jaren is hier - wereldwijd - een belangrijke verandering in gekomen door het - vaak live - uitzenden van operaproducties in bioscopen. De Metropolitan Opera is hierbij een grote gangmaker. Een goed doch relatief 'veilig' operahuis dat niet snel zal verrassen met buitenissige producties. Dan moet je toch echt in Amsterdam zijn of - in iets minder mate - de Royal Opera House in Londen. Voor (aanstaande) operaliefhebbers zorgt het Haagse grootbeeld theater voor een welkome toevoeging op het opera-aanbod. Sinds vorig seizoen zijn producties van de The Royal Opera te zien in het Omniversum. Tegelijkertijd met ruim duizend andere bioscopen kon afgelopen week live mee genoten worden met La Traviata van Guiseppe Verdi (1813-1901). Misschien wel de bekendste opera ooit. Een opera die in 2017 nog met veel succes door de Nederlandse Reisopera op de planken werd gebracht. Maar in het geval van Opera in Omniversum betrof het een gedenkwaardige productie met in een bijrol Plácido Domingo.
Dicht op de huid
Ondanks het feit dat een live-uitzending nooit geheel de sensatie van het daadwerkelijk bijwonen van een opera volledig kan evenaren, biedt het een ervaring die tegelijkertijd weer niet geboden wordt aan de bezoekers van - in dit geval - de Royal Opera House zelf. Gezeten in de comfortabele stoelen van het Omniversum (die een stuk beter zitten dan de bepaald niet altijd prettige stoelen van de Nationale Opera) kijk je weliswaar naar een scherm maar zit je volop in de actie. Door het (goede) camerawerk zit je dicht op de huid van de solisten, waaronder in dit geval de uitmuntende Ermonela Jaho die op overtuigende wijze de aan tering lijdende Violetta Valéry gestalte geeft. Waar zij in het tweede bedrijf op grove wijze door haar geliefde Alfredo - ten overstaan van de voltallige beau monde - te kakken wordt gezet als een prostituee zit je als kijker er zo dicht op dat je de tranen over de wangen van Violetta ziet biggelen. Niet ten onrechte omdat zij in Alfredo de liefde vond en samen met met hem naar het platteland is getrokken. Daar overtuigt Alfredo's vader Giorgio haar om hem te verlaten aangezien haar verleden als courtisane schande brengt over de familie en daarmee het aanstaande huwelijk van Alfredo's zus in gevaar brengt. Terwijl zij lijdt aan tuberculose verlaat zij Alfredo die niet ziet welk offer zij brengt en haar vervolgens in diskrediet brengt. Uiteindelijk sterft Violetta berooid doch pas nadat Alfredo en zijn vader met haar in het reine zijn gekomen. Maar het is bepaald geen happy end. Met dank aan het scherm van 140 vierkante meter en uitstekend geluid maak je het allemaal live in Den Haag mee.
Plácido Domingo!
Het aardige daarbij is dat voorafgaand en in de pauzes meer verteld wordt over de achtergrond van La Traviata en het wel en wee van de specifieke productie. Niet zoals de standaard inleiding die bij tal van opera's (en concerten) vooraf gaat, maar door (korte) interviews met de hoofdrolspelers. In dit geval ook een interview met levende legende Plácido Domingo wiens interpretatie van Giorgio Germont tot groot ovationeel applaus van het Londense publiek verleidde. Dat is tegelijkertijd ook de begrenzing van Opera in Omniversum: je blijft toeschouwer en het is wat ongemakkelijk dat je naar een uitzinnig publiek kijkt terwijl je in een vrijwel stille zaal zit. En hoewel je dicht op de huid van de actie zit en daarmee een indringender beeld krijgt van een productie dan het aanwezige publiek heb je zelf geen keuze waar je naar kijkt. Het gezichtspunt van de camera bepaalt wat je ziet. Tegelijkertijd biedt Opera in Omniversum je de mogelijkheid om voor een fractie van de kosten van een kaartje voor de The Royal Opera een productie te zien die je anders in Nederland niet zou kunnen zien. Tenzij het - zoals in het geval van Pique Dame van Tsjaikovski - een coproductie met de Nationale Opera betreft. In dit geval in de regie van Richard Eyre (in de herneming geregisseerd door Andrew Sinclair), een productie die inmiddels 25 jaar oud is, maar zonder meer als tijdloos is aan te merken. Wie de productie ziet zou niet zeggen dat deze in opdracht van Sir Georg Solti is ontstaan. Opera in Omniversum is een mooie toevoeging op het Nederlandse operalandschap en wellicht een goede aanleiding om voor het eerst een opera te bezoeken en te bezien of het aanstaat. Het is de moeite waard, zeker wanneer het een topproductie van The Royal Opera betreft zoals La Traviata die voor de liefhebber op 14 maart aanstaande hernomen wordt.
'Opera in Omniversum' brengt (live-)producties van de Royal Opera House. Deze recensie is op basis van de live-uitzending van 'La Traviata' op 30 januari 2019. Op 14 maart 2019 is 'La Traviata' nogmaals te zien, gevolgd door 'La Forza del Destino' van Verdi op 2 april en 'Faust' van Gounod' op 16 mei. Meer info en kaarten kopen hier.
Reacties
Een reactie posten