Musica Antica
Triosonates op Duivenvoorde
Händel: Triosonate in d, HWV 386R
Telemann: Triosonate in a, uit: Essercizii Musici
Marais: Suite in e pour les flutes, violon & dessus
Telemann: Duetto voor viool en blokfluit, uit: Der getreue Music-Meister
Janitsch: Triosonate in F
Telemann: Triosonate in d, TWV 42:d10
Maurice van Lieshout, blokfluit
Illia Korol, barokviool
Tineke Steenbrink, klavecimbel
Kasteel Duivenvoorde, Voorschoten
De sfeervolle Marotzaal van Kasteel Duivenvoorde vormde de achtergrond voor een concert met muziek geïnspireerd door de Italiaanse grootmeester Corelli. De pronkzaal ontworpen door architect Daniël Marot bood de ideale setting én akoestiek voor triosonates (en een enkel duet) van Händel, Telemann, Marais en Janitsch. Een blik op een ver verleden van muzikaal verpozen.
Stichting Musica Antica da Camera - het jonge podium voor oude muziek - is regionaal actief, maar de locaties van haar concerten getuigen van nationale allure. Niet in de laatste plaats het prachtig gelegen en vormgegeven Kasteel Duivenvoorde in Voorschoten. Dit seizoen vinden vijf kamermuziekconcerten plaats in de prachtige Marotzaal terwijl volgend seizoen zelfs zeven concerten zijn voorzien. De geschiedenis van het kasteel gaan terug naar de dertiende eeuw en wordt al eeuwenlang bewoond door achtereenvolgens een drietal families: Van Wassenaer, Steengracht en Schimmelpenninck van der Oye. Verbouwingen in 1631 en 1717 zijn verantwoordelijk voor het huidige imposante en stijlvolle aangezicht. Bij de verbouwing van 1717 zag ook de pronkzaal van het kasteel het licht: de Marotzaal. Een zaal naar het ontwerp van architect Daniël Marot (1661-1752) die onder zijn opdrachtgevers Lodewijk XIV mocht scharen. Niet toevallig is het een zaal in de stijl van de Zonnekoning. Sinds 1963 is het kasteel opengesteld voor het publiek terwijl concerten van Musica Antica sinds het vorige seizoen hier plaats vinden. De intieme zaal biedt plaats aan circa honderdvijftig concertgangers en biedt een uitstekende akoestiek die buitengewoon geschikt is voor kamermuziek. Het bijzondere aan de zaal is dat je vooral niet met gesloten ogen naar muziek moet luisteren, maar vooral de pracht en praal van de zaal in je op moet nemen. Niet in de laatste plaats door de dominante aanwezigheid van de collectie van familieportretten. Een collectie die recent onderwerp was van een tentoonstelling en het boek Adellijke familieportretten op Duivenvoorde van Sabine Craft-Giepmans.
Spelplezier met een knipoog
Voor het concert Triosonates op Duivenvoorde heeft Musica Antica een gelegenheidstrio bestaande uit Maurice van Lieshout (blokfluit), Illia Korol (barokviool) en Tineke Steenbrink (klavecimbel) bereid gevonden om werken van Händel, Telemann, Marais en Janitsch ten gehore te brengen. Een groep componisten die zich in meer of mindere mate lieten inspireren door Arcangelo Corelli (1653-1713). Niet zonder resultaat: de werken zijn zonder uitzondering aanstekelijk en gloedvol en vragen om een uitgekiend samenspel van de drie instrumenten. Daar waar de triosonates van Georg Friedrich Händel (1685-1759) en Georg Philipp Telemann (1681-1767) telkens vier delen kennen langzaam-snel-langzaam-snel was het geprogrammeerde werk van Marin Marais (1656-1728) een tiendelige suite. Een Franse barokvertaling van het Italiaanse voorbeeld. Bovenal een componist die net als architect Daniël Marot in de Zonnekoning zijn opdrachtgever vond. In dat perspectief was niet alleen de vorm (kamermuziek), maar zeker ook de componist bijzonder passend voor de Marotzaal. Hoewel het allemaal barok was wat de klok sloeg, was het opvallend dat een snel deel van het laatste werk van Telemann een onmiskenbare zigeunerklank in zich had. Een kleine verrassing aan het einde van een fijn concert. Een andere verrassing was het werk van de relatief onbekende componist Johann Gottlieb Janitsch (1708-1763) die bekendheid genoot aan het hof van Frederik de Grote en composities schreef voor de dwarsfluit (traverse) spelende koning. Daarmee is onderbelicht gebleven dat hij ook wel schreef voor blokfluit, een werk dat in de Marotzaal te horen was.
Spelplezier met een knipoog
Door de entourage en het prettig in het gehoor liggende programma kon het concert moeilijk stuk, maar dat het een echt fijn concert werd, was toch vooral te danken aan het spelplezier én samenspel van Van Lieshout, Korol en Steenbrink. De blokfluit was - letterlijk - in the lead waarbij de drie musici zich zeer bewust waren van hun samenspel. Een samenspel waar het spelplezier overduidelijk aanwezig was. Daarbij was een verademing dat de musici hun spel buitengewoon serieus namen, maar niet zonder een knipoog. Met name Tineke Steenbrink had de lachers op haar hand door tussen twee werken in zich oprecht te verbazen op de pracht van de lichtval van de ondergaande zon op de bomen rondom Kasteel Duivenvoorde. Daarmee impliciet wijzend op de pracht die de uitverkochte zaal om zich heen vond. Pracht die zowel qua tijdperk als directe link tussen muziek en architectuur als muzikale kers op de taart geldt.
'Triosonates op Duivenvoorde' is een Musica Antica-concertreeks van kamermuziek op Kasteel Duivenvoorde. Het concert vond eenmalig plaats op donderdag 25 april 2019. Meer informatie over Musica Antica hier.
Reacties
Een reactie posten